محیط زیست، سرمایه مشترکی است، برای انسان نسل حاضر و نسل‌های آینده؛ سرمایه‌ای که در اهمیت آن آنقدرها گفته‌ایم و شنیده‌ایم که دیگر تردیدی برایمان باقی نمانده که باید با تمام وجود از آن صیانت کنیم. با این حال، در گیر‌ودار زندگی روزمره، انسان‌ها توجه چندانی به میراث گرانب‌های زندگی خود ندارند و گاه به عمد یا از روی اشتباه با انگیزه‌های متفاوت به تخریب آن می‌پردازند. واقعیت آن است که اخباری که روزانه از تخریب محیط زیست به گوش‌مان می‌رسد آن قدر هست که بپذیریم محیط زیست کشور ما روزگار خوشی را تجربه نمی‌کند! از شکار بی‌رویه حیوانات بی‌پناه گرفته، و خشک شدن قنات‌ها و چشمه‌ها و رودها تا معضل همیشگی آلودگی هوا که دیگر پا را از شهرهای بزرگ فراتر نهاده و سیاهی خود را به رخ آسمان شهرهای کوچک نیز کشیده است!
