جهان این روزهای ما!

حوادث تلخ  این­روزهای جهان آن­قدر ناپسند است که جا دارد هر انسان آزاده و اندیشمندی در جایگاه انسان بودن خویش، فارغ از هر عقیده و مذهبی از آنها ابراز تاسف کند. ابراز تاسف هم از آن رو که عده ای به نام دین دست به کشتار می زنند و هم در مقابل عده ای نیز با ادعای آزادی بیان، باورهای میلیارد ها انسان را به تمسخر گرفته و حقوق مذهبی آنان را به هیچ می انگارند.  باورش سخت و دردناک است، که در دنیای فعلی، که بشر داعیه  فتح دروازه­های دموکراسی و حقوق بشر را دارد، فرانسه، مدعی مهد تمدن و آزادی، تبدیل به میدان جنگ شود، کمی آن­طرف­تر در آفریقا باز در همین روزها هزاران نفر، باز به نام دین، قتل عام شوند و باز در فرانسه عده ای، به ظاهر متمدن و دموکراسی خواه ، به راحتی مقدس­ترین فرد یک دین را که پیامبرش باشد، به سخره می گیرند و اهانت می کنند. و ده­ها از این ناباوری­ها در دنیای متمدن امروزی که جای آن دارد به پیشرفت ها و به مدعیات مدنی مدرنیته با دیده تردید بنگریم، و از خود بپرسیم آیا قرار است دست­آورد مدنیته باز تکرار همان رفتارهای قرون وسطا باشد؟ در این میان ما مسلمانان و اسلام قربانی مظلومیتی مضاعفیم، که هم خودمان و هم دین­مان و هم پیامبرمان مظلوم واقع شده­ایم. اگر در فرانسه بیست نفر قربانی جهل مذهبی شده است که البته همان هم از سوی ما محکوم است، در سرزمین های ما تا کنون صدها هزار نفر در پای همین متعصبان لامذهب جان داده اند و البته بسیار بیشتر از اینها در طول دهه های گذشته زیر ظلم دایمی و حق به جانب اسراییل و لشکرکشی های غرب! مظلومیت بزرگ ان است که قربانی ترور باشی و متهم به تروریسم!  گرچه برای افکار عمومی دنیا الغا شده که باور کنند دین اسلام و مسلمانان منشا خشونت اند. اما واقعیت این است که، اسلام پرشکوه‌ترین آیین‌های منجر به دوستی و همدلی و محبت را در جهت گسترش صلح، مهربانی ، محبت و برادری، تشریع کرده است. اسلام، نویدبخش سعادت برای تمام انسانهاست ؛ دینی که محبت را  به عنوان اساس و جوهر خود مطرح می‌سازد هیچ نسبتی با خشونت و ترور ندارد، و اگر امروز خشونت جهان را فراگرفته و این بار غرب را نیز همچون مسلمانان البته در مقیاس بسیار کوچک تر، نیز بی نصیب نگذاشته است چیزی جز بازخورد سیاست های آنان در استثمار ملت ها نیست، مسلمانان فقط قربانی ترور و تندروی اند. اینها همه حاصل سرمستی غربیها از قدرت سخت افزاری­ شان­ ، حمایت های بی دریغ از رژیم صهیونیستی و  تحقیر ملت هاست که نیروهای پرعقده و خشمناک را به سوی خودشان روانه کرده است. تروریسم امروز، فرزند استعمارگری دیروز است. تروریسم امروز، واکنش به نژادپرستی دیروز است. وقتی با تفنگ به مهمانی جهان می آیند، انتظاری نیست که با گل به سرزمین آنان بروند. تجربه پیدایش گروه‌های افراطی، نشان داد که نمی‌شود از ترور، برای مقابله با کشورهای مخالف، استفاده کرد و پس از آن، از عوارض پیدایش تروریسم در امان ماند. اشتباه برگ تر غرب ان است که تلاش دارد تا اشتباه خود را به پای اسلام بنویسند. نقض آزادی ادیان با ادعای آزادی بیان در هیچ منطق حقوقی و عقلانی نمی­گنجد! ماهم می پذیریم که آزادی بیان یکی از حقوق پایه ای انسان هاست ، اما این حق نا محدود نیست و محدودیت هایی دارد. آزادی بیان تا جایی است که آزادی مذهب و عقاید سایرین مورد هجمه واقع نشود. در حالیکه در کشورهای غربی، آزادی بیان توجیه کننده، خدشه دار کردن حیثیت و احساسات  افراد نیست پس چگونه ، با ادعای آزادی  می توان احساسات میلیاردها انسان آن هم در کشوری که ادعای رعایت حقوق مذاهب و تسامح مذهبی را دارد، جریحه دار نمود؟ در حالی که در همان جامعه اندیشمندان برای زیر سؤال بردن هولوکاست به زندان افکنده می شوند و آزادی بیان در پای منافع صهیونیست به هیچ انگاشته می‌شود.. دین، اندیشه و عقیده اوصافی از انسان است که حیات او را متعالی و به آن بعدی معنوی می بخشد و زندگی را برای او از زیستن متمایز می کند . حقوق دینی همچون آزادی بیان، از حقوق طبیعی و مسلمی است که لازمه حیات انسانی بشر است که در نظام بین المللی حقوق بشر به صراحت به رسمیت شناخته شده، بنابرین توهین به پیامبر یک امت، پیامبری که نماد مهر و رحمت برای جهانیان است جز دامن زدن به تندروی ها و خشونت ها حاصلی نخواهد داشت، و به اندازه تروریسم به نام دین محکوم است!